De tweede drie dagen

Geschreven in een paar dagen, dus soms is het puzzelen qua tijd.

Na een nacht in opnieuw een ander hotel geslapen te hebben zijn we op de woensdag begonnen aan een inspirerende bijeenkomst over township tourisme. Peter Salman heeft het voor elkaar gekregen vertegenwoordigers van lokaal, provinciaal en nationaal bestuur enthousiast te maken voor dit project. Hij is er terecht trots op dat dit jaloersmakend is voor andere gemeenten. Er is budget beschikbaar gesteld. Eveneens de participatie van tourist offices maakt het project ineens haalbaar.

We hebben erg weinig vrije tijd en daarom moet ik straks een half uurtje eruit om boodschappen te doen. Morgen ben ik namelijk tot in de avond bezet. De koffer ligt dan alweer in de auto en vanaf het avondeten gaan wij direct terug naar Kaapstad. De vrijdag ben ik daar en naar verwachting regent het dan en wordt het ca. 18 graden. Heb ik weer. Maar ook in Nederland komen de weersverwachtingen niet altijd uit en daar hoop ik dan ook maar even op.

Vandaag, woensdag dus, hebben we gewerkt aan de aanbeveling voor de toeristische branding. Mijn collega Dave is behoorlijk gestresst en dat we morgen de hele dag onderweg zijn met mensen van een reisagentschap van de zuid Afrikaanse railway helpt niet echt. Dus heb ik het maar geschreven. En dave zal mijn Engels verbeteren. Een paar woordjes maar hoor.... :). Na een drie kwartier rust bij, in en aan het zwembad werden we opgehaald voor een ongelooflijke avond.

Wat een ontvangst. Met vele kleurrijke mensen die voor ons zingen gaan we aan een tafel zitten en treden jongeren en de traditionele mamma's voor ons op in eveneens traditionele Xhosa-kleren. En of dat nog niet genoeg was werken we met z'n twintigen in een huisje gezet alwaar ons eten werd aangeboden. Het hele dorp betaalt dan mee hè. Het was geweldig en het raakte me diep.
Thuisgekomen hebben we nog maar even een slaapmutsje genomen om even bij te komen.

De donderdag dus. Poehpoeh hier wordt een Wilma zeer gemist die alles altijd perfect regelt. De manager T&R e.a. moet dat allemaal zelf doen. En dan komen de mensen uit kaapstad ook nog eens een dik uur te laat. Dat was hel voor mijn collega, dus ben ik maar weer ingesprongen. Programma ingekort, iedereen de bus in en uitgejaagd etc. En dat bij 36 graden. Oké, de bus heeft airco, maar daar hebben we over de hele dag maar een uur ingezeten.
Die mensen waren journalisten, vertegenwoordigers van het reisagentschap van de ZA-spoorwegen, enkele mensen uit de toeristische branche etc. Gefêteerd door de munisipaliteit, zodat ze uiteindelijk arrangementen gaan maken voor het reizen met de trein.

Om half zes waren we in Avalon springs, een hotel in de bergen bij Langeberg alwaar we de zogenaamde wrap up hadden, de evaluatie samen met onze Langeberg-collega's. Toch wel goede resultaten bereikt. En dit keer denk ik echt dat dit een afscheid is. ach we zien wel.
Morgen nog een dagje in Kaapstad (helaas zonder Dick) en dan lekker weer naar huis.

Dit was het voor nu, donderdag, en tot snel allemaal.

PS
De toch wel chaotische reis was op donderdag nog niet ten einde. Het hotel bij her vliegveld bleek overboekt. Wij werden dus afgevoerd naar een City Lodge hotel in de buurt.